Jaki pisuar wybrać?

Zastanawiając się nad remontem zarówno toalety publicznej jak i domowej musimy zastanowić się nad wieloma aspektami wyposażenia, które ma służyć nie tylko przez rok, ale i przez kolejne 5, 10, a może nawet 30 lat. Dlatego zastanówmy się jaki pisuar wybrać, aby nie sprawiał późniejszych problemów eksploatacyjnych. Pisuar, który nie będzie generował wysokich kosztów, będzie nowoczesny, i będzie wzbudzał zainteresowanie użytkowników: Jak to działa?  Co powinno być jednak najważniejsze, nie będzie wpływał negatywnie na środowisko i zdrowie użytkowników. Odpowiedni projekt toalety jest zatem kluczowy dla zoptymalizowania kosztów podczas remontu i późniejszych kosztów utrzymania, jakie ponosi Właściciel w kolejnych latach. Aby znaleźć odpowiedź na pytanie jaki pisuar wybrać, poznajmy bliżej towarzyszące eksploatacji pisuarów zagadnienia.

Toalety publiczne

Toaleta publiczna to miejsce odwiedzane bardzo często, przez kilkadziesiąt, kilkaset, a nawet kilka tysięcy osób dziennie. Sprawia to, że zastosowane wyposażenie, takie jak pisuar, musi być zaprojektowane w sposób zapewniający skuteczne działanie przez lata i dające maksymalne poczucie bezpieczeństwa oraz higieny dla użytkowników. Wyposażenie sanitarne jest przecież narażone na kontakt z wieloma osobami, a więc zwiększoną możliwość powstawania szeregu niechcianych awarii i przenoszenia mikroorganizmów wywołujących choroby zakaźne. Bakterie, grzyby, wirusy czy pasożyty których nosicielami są ludzie z  łatwością rozwijają się i są przenoszone właśnie w tego tupu miejscach. Poznajmy główne problemy, aby wiedzieć jak się przed nimi ustrzec.

Zatkany pisuar jako częsty problem w eksploatacji toalety

Częstymi problemami przy eksploatacji pisuaru, które najczęściej rozpoznajemy za późno, a kończą się wyłączeniem z eksploatacji i przykryciem czarnym workiem są następujące sytuacje:

• problem odkładającego się kamienia moczowego,
• przykry zapach flory bakteryjnej
• nie działająca lub cieknąca spłuczka
• wandalizm
• zatkany syfon pisuarowy,
• niedrożny odpływ
• przedmioty wrzucane do miski pisuarowej
• brak sitka separującego
• niewłaściwe środki chemiczne
• brak odpowiedniego serwisu

Na zachowania użytkowników oraz ich dbałość o wyposażenie toalety nie zawsze jesteśmy w stanie wpłynąć lub mieć je pod kontrolą. Klient wchodzi załatwia potrzebę i wychodzi. W strefach sanitarnych i WC, gdzie każdy potrzebuje odrobinę prywatności możemy wpłynąć na to, aby taki proces przebiegał sprawnie i komfortowo. Czysta i pachnąca toaleta, gdzie nie ma miejsca na zatkany pisuar, jest też przecież wizytówką prowadzonej działalności. Klient może zatem pomyśleć: „Jaka toaleta, taka kuchnia” i to, czego może się spodziewać do zjedzenia na talerzu w restauracji lub „Jaka toaleta, taki projekt” jaki otrzymamy w biurze architekta. Czy jest odpowiednio przemyślany i zoptymalizowany, czy też nie?

Czysta toaleta

Toalety są częścią każdego obiektu publicznego z którego przychodzi Nam korzystać, czy to w biurze, czy to w galerii lub na stacji benzynowej z restauracją. Czystość w tym newralgicznym miejscu dostępnym dla klientów będzie świadczyła o czystości w miejscach już niedostępnych, takich jak kuchnia czy zaplecze magazynowe. Wolimy przecież aby problemy zapachowe były rozwiązane, a nie tylko przykrywane dla odwrócenia uwagi. Lub inaczej, czy wolimy aby danie spożywane w restauracji było świeże i pachnące, czy stare, o niepewnej jakości, ale polane pachnącym sosem? Chcąc wpłynąć na komfort użytkowników zapewnijmy im czyste i pachnące miejsce, gdzie wszystkie elementy wyposażenia są sprawne i najlepiej działają w pełni automatycznie dla zapewnienia lepszej higieny, a z pewnością zaowocuje to tylko pozytywnym odbiorem i rekomendacją.

Nikt nie chce mieć poczucia, że dotyka brudnej powierzchni na której mogą znajdować się niebezpieczne bakterie i wyładowywać frustracji gniewu na urządzeniach, gdy zabraknie mydła, ręcznika papierowego lub nieprzyjemny zapach z kratki podłogowej oraz unosząca się woń agresywnych środków chemicznych przyprawiają o mdłości.  Zatkany pisuar  i smród może zatem zniszczyć cały wizerunek pięknego projektu. Jak zatem trwale rozwiązać problem zatkanego pisuaru lub przykrego zapachu w strefie sanitarnej? Poznajmy bliżej to zagadnienie aby móc świadomie wybrać odpowiednie rozwiązania i nie mieć wątpliwości jaki pisuar wybrać.

Przykry zapach w toalecie

Przykry zapach w toalecie wiąże się głównie z rozkładem cząstek organicznych przez bakterie i grzyby. Produkty uboczne przemiany materii są wydalane do urządzeń takich jak: miska ustępowa czy pisuar, ale też dalej przenoszone na całą strefę sanitariatu, chociażby podczas spłukiwania wody. W misce toaletowej ilość bakterii kałowych, takich jak chorobotwórcza bakteria Escherichia coli, jest znaczna i przy każdym spłukaniu wody w postaci aerozolu unosi się w powietrzu osiadając na powierzchniach wyposażenia. Odczuwalny przykry zapach związany jest z rozkładem i procesem gnicia wywołanym przez unoszące się w powietrzu bakterie. W pisuarze sytuacją ma się jednak trochę inaczej. Mamy tutaj początkowo do czynienia z zapachem mocznika będącego składnikiem moczu. Skąd zatem w pisuarze biorą się bakterie rozkładające mocz i powodujące trwale nieprzyjemny zapach?

Woda wykorzystywana do spłukiwania

Woda, choć poddana oczyszczeniu na stacjach uzdatniania ,przebywa często długą drogę zanim pojawi się w kranie, pod prysznicem lub zostanie wykorzystana do spłukiwania. Nie jest to jednak woda, która jest w 100% wolna od bakterii. Spłukiwana woda tworzy chropowate osady minerałów i związków chemicznych, jakie zostały do niej dodane, na ściankach ceramiki, tworząc jeszcze lepszą przyczepność dla bakterii jakie się w niej znajdują. W chemicznej reakcji z moczem zaczyna się tworzyć i odkładać tzw. kamień moczowy. Trudno dostępne zakamarki ceramiki z których wylatuje woda, przy zachowaniu niedostatecznej higieny, są miejscem wylęgarni i siedliskiem milionów bakterii tworzących śmierdzące gazy metanowe i opary amoniaku. W warunkach wilgotnych i przy odpowiedniej temperaturze otoczenia, bakterie podwajają swoją ilość, co każde 10-20min. Tylko z podziału 1 bakterii po 8h będziemy mieli do czynienia z milionami, a w praktyce z miliardami. Każdorazowe spłukanie nie rozwiązuje zatem problemu zapachu ale go dopiero tworzy, sprawiając, że pisuar śmierdzi.

Kamień moczowy

Odkładający się z czasem kamień moczowy powoduje zator w rurach odpływu sanitarnego pisuaru, skutkując wyłączeniem go z eksploatacji. Syfon pisuaru ma za zadanie nie przepuszczać gazów tworzących się w układzie sanitarnym. Tymczasem narastające ciśnienie z łatwością powoduje jego przedostawanie się przez barierę wodną, a nawet olejową, stosowaną w systemach syfonów olejowych. Podciśnienia jakie tworzą się w układach sanitarnych powodują zasysanie wody z syfonu i swobodne wydobywanie się przykrego zapachu. Zatem spłukiwana woda, oprócz niewątpliwego kosztu jaki będziemy ponosili, jest przyczyną rozwoju bakterii i powstawania zatorów kamienia moczowego. Stajemy wtedy przed koniecznością systematycznego stosowania środków chemicznych lub wzywania hydraulika do okresowego udrożnienia odpływu. Do walki z zatorami w układach sanitarnych stosuje się szereg żrących środków chemicznych, które tylko częściowo i na chwilę pozwalają ugasić problem natomiast stanowią zagrożenie dla ekosystemu, powodują zatrucie wody, wywoływanie chorób w społeczeństwie i kolejne koszty eksploatacji.

Ogólna higiena toalety

Nie tylko wyposażenie toalety ale cała strefa sanitarna jest narażona na rozwój bakterii, które przyczyniają się do powstawania przykrego zapachu. Utrzymanie higieny toalety na wysokim poziomie nie jest łatwe i zazwyczaj jest czasochłonne. Przecieranie powierzchni środkami czystości o krótkotrwałym działaniu nie jest w stanie usunąć źródła problemu jakimi są bakterie. Mycie podłogi brudnym mopem może nawet doprowadzić do rozprzestrzenienia i skażenia na większym obszarze. Bakterie stają się coraz silniejsze w obliczu powszechnej chemii syntetycznej, która ich nie zniszczy, a jedynie przykrywa problem kompozycją zapachową. Bakterie nie giną w suchych warunkach lecz przechodzą w formy przetrwalnikowe. Zamieszkują wszelkie mikro szczeliny ceramiki i glazury, penetrują fugi i czekają na stworzenie im wilgotnych warunków do dalszego rozmnażania oraz na pożywienie. Ogólna higiena toalety jest niezmiernie ważna nie tylko w placówkach medycznych ale i w każdym obiekcie użyteczności publicznej.

Ekologiczna dezynfekcja toalety

Podpowiadamy jak przy użyciu preparatu ECOsilver skutecznie i długotrwale usunąć  bakterie i grzyby w strefie toalet. Specjalna nanopowłoka z cząsteczek srebra tworzy długotrwałą barierę nie do pokonania dla tych mikroorganizmów. Bakterie, grzyby a nawet wirusy oraz ich formy przetrwalnikowe giną bezpowrotnie w kontakcie z cząsteczką srebra. Zapewnia to nie tylko maksymalny poziom ogólnej higieny toalety w miejscach, gdzie zastosowano preparat oraz stałe oczyszczanie powietrza z tych patogenów. Mikroorganizmy unoszące się w powietrzu w kontakcie ze srebrną powierzchnią giną i nie są przenoszone dalej. Zwiększa się bezpieczeństwo użytkowników oraz personelu. Neutralizuje się źródło i powstawania przykrego zapachu długoterminowo, bo nawet na czas kilku tygodni. Efekt ten utrzymuje się przez umycie powierzchni podłóg i otoczenia pisuarów.

Zapach z wpustu podłogowego

W każdej toalecie lub strefie sanitarnej zazwyczaj znajdziemy kratki podłogowe do których spływa wszystko to, co zostanie rozlane lub naniesione na podłogę przy użytkowaniu. W trakcie mopowania lub mycia podłogi na mokro, brud przyniesiony z zewnątrz, cząsteczki organiczne, krople moczu, wymiociny, a zatem i całe spektrum żyjących wokół nas bakterii i grzybów, dostają się do syfonu we wpuście podłogowym i odpływów sanitarnych. Syfon spełnia swoją funkcję tylko wtedy kiedy jest zalany wodą, w przeciwnym razie śmierdzące gazy sanitarne swobodnie przedostają się do pomieszczenia. Niestety woda w syfonie, mokra podłoga i samo wycieranie podłogi nie rozwiązuje problemu zapachu ale również potęguje jego powstawanie poprzez rozprowadzanie bakterii we wszystkie zakamarki toalety. Syfon wodny jest oazą dla rozmnażania się bakterii i powstawania zapachów.

Najlepszym rozwiązaniem jest więc syfon bezwodny, który w 100% zablokuje gaz wydobywający się z układów sanitarnych, oraz nie dopuszczający do tego aby bakterie z układu sanitarnego i owady tam zamieszkujące nie dostawały się do środka pomieszczenia. W dzisiejszych czasach mycie i mopowanie podłogi odbywa się prawie na sucho, zapomina się o potrzebie zalewania wodą wpustu podłogowego i jego okresowym czyszczeniu, przez co wydobywające się zapachy są coraz bardziej dokuczliwe.

Projekt toalety publicznej

Dobry projekt toalety wykonywany przez architekta lub we własnym zakresie, oprócz spełnienia standardów budowlanych instalacji sanitarnej, odpowiedniego designu i projektu wnętrza musi uwzględnić późniejsza eksploatację i możliwe problemy.  Powinien uwzględniać ergonomię, koszty wody, energii oraz środków czystości i nakładu pracy jaka będzie wymagana na utrzymanie w czystości i sprawności. Wpływ na zdrowie użytkowników i środowisko naturalne, choć często pomijane w projektowaniu, mają ogromne znaczenie na rzeczywistość jaką kreujemy dla przyszłych pokoleń. Dzisiejsze problemy z bardzo niskim stanem wód gruntowych w Polsce, ilością opadów wpływają również na produkcje plonów rolnych i koszt życia.  Jaki pisuar wybrać aby spełnić te wymagania, a projekt toalety publicznej był ponadczasowy i zgodny z zasadami zrównoważonego budownictwa? Powstaje szereg pytań, które warto sobie zadać i na nie odpowiedzieć.

• Jaki jest cel budowania toalety?
• jakie jest jej przeznaczenie?
• ile osób dziennie skorzysta z pisuaru?
• jaki będzie koszt zastosowanego wyposażenia?
• jaki będzie koszt utrzymania przez kolejne lata?
• co powoduje problem odkładania tzw. kamienia moczowego i co zrobić aby tego uniknąć?
• co powoduje powstawanie przykrego zapachu?
• jaki wpływ na środowisko będzie wywierał nasz projekt?

Dobry projekt pozostaje zatem wyzwaniem ale może również być niezmiernie prosty po zapoznaniu i zastosowaniu odpowiednich rozwiązań sanitarnych. Poznajmy zatem wady i zalety systemów pisuarów na rynku działających w oparciu o spłukiwanie wodą i nowoczesnego zrównoważonego systemu pisuaru bezwodnego EcoUse P1.1, dedykowanego dla budynków użyteczności publicznej i nowoczesnych apartamentów.

Oszczędność wody

W dziedzinie oszczędności wody nie ma lepszego rozwiązania niż to, które nie marnuje jej wcale. Każda instalacja pisuaru wodnego wiąże się z wysokimi kosztami już na początku remontu lub inwestycji. Doprowadzenie wody do pisuaru, montaż stelaża i spłuczki to dopiero początek kosztów. Nie zapominajmy o czasie pracy na instalację i dodatkowym koszcie zabudowy stelaża ze spłuczką.

Zastanówmy się jednak, co dzieje się po rozpoczęciu eksploatacji? Koszty wody i odprowadzanych ścieków będzie nam towarzyszył już przecież zawsze. Potrzeba utrzymania higieny sanitariatu i stosowanie szeregu środków chemicznych, to też codzienność.  Żele antybakteryjne, kostki zapachowe, środki do udrażniania zawierające niebezpieczne związki chloru czy żrących kwasów – po co to wszystko? Każde spłukanie wiąże się z kosztem finansowym dla portfela ale również z kosztem społecznym. Ścieki biologiczne i chemiczne trafiają do układów kanalizacji i dalej są tłoczone do miejskich oczyszczalni. Powstaje ogromny koszt dla społeczeństwa, który ponosimy wszyscy. Zanieczyszczenie chemiczne wody jest jeszcze bardziej niebezpieczne gdyż wpływa na zdrowie społeczeństwa. Dlatego istnieje wiele systemów oszczędzających wodę poprzez automatyczne spłukiwanie lub redukcję ilości spłukiwanej wody. Oszczędność wody w pisuarach i oszczędność kosztów eksploatacyjnych jest pozorna, jeśli później zaczynamy lać więcej chemii.

Skład moczu, a oszczędność wody

Dlaczego w ogóle spłukujemy mocz w pisuarze skoro większość składu moczu, bo aż 96%, stanowi woda? Domyślamy się zapewne, że spłukujemy dlatego, aby nie było przykrego zapachu moczu. Niestety jest to błędne podejście powodujące szereg problemów. To nie sam mocz, a woda w połączeniu z moczem, jest środowiskiem życia i rozmnażania się małych i niewidocznych mikroorganizmów. To bakterie żywiąc się i rozkładając składniki moczu tworzą nieprzyjemny zapach w toalecie. Mocz oprócz wody, zawiera w składzie mocznik (~2,5%) oraz minerały (~1,5%). Jeśli jesteśmy zdrowi, to mocz jest sterylny i nie zawiera bakterii. Mocz służy nawet do odkażania ran w warunkach polowych. Najmniejsza ilość wody, która zawiera skażenie bakteryjne, będzie powodowała ich szybkie namnażanie się i powstawanie zapachu. Dzieje się tak w odpowiednich warunkach i miejscach takich jak toaleta, kuchnia czy zaplecze socjalne. Odpowiednia temperatura, wilgotność oraz dostarczanie substancji odżywczych, np. tych znajdujących się w moczu, to istny inkubator dla bakterii.

Brak stelaża i spłuczki w rozwiązaniu bezwodnym stanowi dużą część oszczędności na kosztach instalacji pisuaru. Spłuczki automatyczne co prawda zapewniają wyższą higienę i spłukują coraz mniej wody. Pomagają w ten sposób obniżyć rachunki za wodę ale przyczyniają się do późniejszych problemów z zatorami w układzie sanitarnym. Narażone są również na dewastację lub awarie mechaniczne systemu spłukującego, elektrozaworów lub czujników ruchu.

Eksploatacja pisuaru wodnego:

1) woda do spłukiwania i koszt ścieków ( średnio 100.000 litrów wody w skali roku),

2) chemiczne środki syntetyczne o działaniu antybakteryjnym,

3) sitka separujące zanieczyszczenia,

4) odkamieniacze i środki do udrażniania odpływów,

5) żele i kostki WC

6) wymiana syfonu,

7) wizyty serwisowe,

Eksploatacja pisuaru bezwodnego:

1) zawór jednokierunkowy

2) kość biologiczna

3) środek biologiczny neutralizujący zapach

Dużą cześć kosztu eksploatacji pisuaru wodnego stanowi woda do spłukiwania i jej niekontrolowane wycieki. Pozostałe koszty są związane z chemią gospodarczą i ich czasem na obsługę. Chemiczne środki do czyszczenia niwelującą problemy zapachowe i problemy odkładającego się kamienia moczowego. Przy pisuarach bezwodnych, bez udziału wody kamień się nie odkłada, to chemicznie niemożliwe. Pamiętajmy, że środki chemiczne stanowią zagrożenie dla użytkowników ale i też dla środowiska, degradując je przez cały okres eksploatacji. W ciągu wielu lat to setki litrów chemii, która zanieczyszcza wodę i nasze rzeki.

Pisuar bezwodny nie zużywa wody nie wymaga dodatkowych sitek separujących i walki z uporczywymi gazami sanitarnymi. Zawór jednokierunkowy tworzy 100% barierę zapachową i biologiczną. Specjalna kość biologiczna zawierająca przyjazne mikroby produkujące enzymy i odpowiada za naturalny rozkład moczu. Brak wody, to brak odkładającego się twardego kamienia tworzącego zatory. Bez narażenia dla zdrowia użytkowników i bez degradacji środowiska buduje się wizerunek odpowiedzialnej społecznie gospodarki.

Kalkulacja zwrotu nakładów jest prosta i niezależna od tego, czy jest to nowa instalacja, czy wymiana pisuaru wodnego na bezwodny. Jeśli woda jest spłukiwana, to pojawia się koszt i problemy zapachowe. Brak spłukiwania oznacza optymalizację kosztu i oszczędności. Bez wody zabieramy  środowisko życia do namnażania się niebezpiecznych bakterii.

Wyliczając obecne zużycie wody, koszt środków higieny WC oraz awarii jakie mają miejsce otrzymuje się obecny koszt eksploatacji. Porównując ten koszt do kosztów eksploatacji pisuaru bezwodnego w skali roku, otrzymujemy potencjał oszczędności. Co bardzo istotne, w systemie wodnym zawsze będzie osadzał się kamień i powstawał uporczywy smród. Przykre zapachy są bowiem wynikiem rozkładania przez bakterie żyjące w wodzie substancji organicznych, które znajdują się w moczu.

Wymiana pisuaru na bezwodny jest prosta i możliwa na każdym etapie. Należy pamiętać, że pisuary działające na wodę tworzą kamień moczowy, który z czasem doprowadza do zatorów na dużą skalę. Przy zmianie na system bezwodny, należy zatem dokładnie i profesjonalnie oczyścić instalację sanitarną. Zwykłe środki chemiczne do udrażniania to często za mało. Bywa i tak, że cała instalacja sanitarna jest zablokowana i bez kosztownego remontu całej instalacji jest niemożliwa do dalszej eksploatacji.

Przykładowe ROI dla zmiany systemu wodnego pisuaru na bezwodny względem ilości gości odwiedzających toaletę ( sama woda):

100 osób dziennie (restauracja) ROI ~1 rok i 8 miesięcy

200 osób dziennie (PUB) ROI ~ 10 miesięcy

400 osób dziennie (kino, szkoła) ~ 6 miesięcy

500 osób dziennie (zakład produkcyjny) ~5 miesięcy

1000 osób dziennie (centrum handlowe, lotnisko, stacja benzynowa, MOP) ~3 miesiące

Sprawdź własną kalkulację w kalkulatorze oszczędności.

Certyfikacje zielonych budynków LEED, BREEAM, WELL

Trendy zrównoważonego rozwoju, dbałości o środowisko, działania redukujące emisję CO2, redukcja zużycia zasobów wody pitnej jest niezwykle istotna. Zielone budynki ubiegające się o certyfikację podejmują działania zmniejszające zużycie wody, za co otrzymuje się dodatkową punktację. Dostępne systemy zbierania wody deszczowej są jedną z możliwości jej oszczędzania. Automatyczna armatura sanitarna, perlatory zmniejszające wypływ wody, systemy detekcji wycieków, wszytko jest pomocne i optymalizujące zużycie tego cennego zasobu. Coraz częstsze susze powodują jednak brak stałego dostępu do wody opadowej i potrzebę oczyszczania jej przed wykorzystaniem do spłukiwania. Pisuary bezwodne EcoUse działają zawsze skutecznie bez zależności od spłukiwania nawet najmniejszej ilości wody, a dodatkowo blokują zapachy. Optymalizują zatem zużycie wody opadowej i możliwość jej wykorzystania do spłukiwania toalet lub do podlewania zieleni.

Pisuar w domu

Dobry projekt toalety w domu daje również możliwość oszczędzania wody za pomocą pisuaru bezwodnego. Na wyposażeniu toalety oprócz miski ustępowej już często  spotykamy się z  bidetem i nie rzadko z pisuarem. Skoro mowa o pisuarach do domu to pisuar bezwodny stanowi rozwiązanie nie tylko łatwiejsze do instalacji ale również oszczędzające wodę. System zaworu membranowego w 100% blokuje zapachy sanitarne. Łatwość korzystania i utrzymania w czystości nawet przez dzieci jest bezpieczne, gdyż działanie opiera się o biologiczne środki. Weekendowy odpoczynek w ogrodzie w gronie przyjaciół czy rodziny nie generuje dodatkowych kosztów wody. Ekologiczny pisuar bezwodny jest wizytówką każdego zielonego miejsca i świadomych żyjących w zgodzie z naturą mieszkańców.

Jaki pisuar wybrać…?